Un novo camiño

Desde onte, 30 de maio, o barco da miña vida sae do porto cara a un novo destino. Onte foi o meu derradeiro día en Seamo. Atrás quedan días e días de reparto nunha furgoneta. Motores de arranque, alternadores, buxías, quentadores e todo o que poidades imaxinar sobre o subministro eléctrico do automóbil pasou pola miñas mans. Pero en todo este tempo non só me dediquei ao reparto. A miña outra profesión tamén estivo moi vixente. A tradución de textos para o galego para a editorial Xerais ocupou, se callar, moitas máis horas que a miña vida en Seamo. Froito disto algúns libros da miña tradución saíron á rúa. Desde A cidade e os días (en colaboración con Brétemas), Alimentación Saudable, ou libros de texto para 1º de Bacharelato da nova asignatura Ciencias para o mundo contemporáneo, ou algún de 3º de ESO levan o meu modesto selo. Este volume de traballo fixo que neste ano e medio practicamente non tivese vida. Dun traballo para o outro. Entón xurdiu a elección. Seamo ou tradución. Os meus anos de estudo e os meus gustos facilitaron a elección.