IN MEMORIAM
Este post quérollo adicar especialmente ao meu primo falecido este sábado. Tiña só 23 anos e toda unha vida por diante. Un quad privouno de ser feliz nesta vida e axudar aos seus pais a que o fosen. Non me chegarían as palabras para facer unha boa LAUDATIO da súa persoa. É máis non podo. Non teño forzas. So espero que aló onde estiver sexa feliz. David, meu primo, NUNCA TE ESQUECEREMOS!
3 Comments:
Lo siento mucho, Pablo.Un abrazo muy fuerte
Un abrazo muy fuerte Pablo. Lo siento.
Marcos.
Sientolo mucho. Un abrazu muy fuerte desde un pueblín en Asturias. Leti.
Enviar um comentário
<< Home