terça-feira, setembro 28, 2004

IN MEMORIAM

Este post quérollo adicar especialmente ao meu primo falecido este sábado. Tiña só 23 anos e toda unha vida por diante. Un quad privouno de ser feliz nesta vida e axudar aos seus pais a que o fosen. Non me chegarían as palabras para facer unha boa LAUDATIO da súa persoa. É máis non podo. Non teño forzas. So espero que aló onde estiver sexa feliz. David, meu primo, NUNCA TE ESQUECEREMOS!

3 Comments:

At 2:56 da tarde, Anonymous Anónimo said...

Lo siento mucho, Pablo.Un abrazo muy fuerte

 
At 5:09 da tarde, Anonymous Anónimo said...

Un abrazo muy fuerte Pablo. Lo siento.
Marcos.

 
At 10:45 da manhã, Anonymous Anónimo said...

Sientolo mucho. Un abrazu muy fuerte desde un pueblín en Asturias. Leti.

 

Enviar um comentário

<< Home