A morte do último Bardo

Galiza chora. Un dos seus últimos bardos pasou ás terras do alén.
Home comprometido coa a terra e co ser humano escribiu os seus derradeiros versos unha, como non, tarde chuviosa de finais de verán. A memoria colectiva galega perde a unha das súas mellores voces. O país perde unha grande figura.
Eu, pola miña parte, perdo, e ben que o sinto, a oportunidade de coñecer a un home dos que os seus amigos cualificaban como «un home bo». Puiden coñecelo, mesmo entrevistalo pero, por motivos do destino, a alguén non lle pareceu demasiado de actualidade para unha práctica. Ao fin entrevistei un home que non lle faría nin a máis mínima sombra. Un anano comparado con este xigante. Noutra vida será.
Que as terras de Ávalon garden o teu destino.