Outro mundo é posíbel

Volvemos aos 70. Un bo camarada preguntábase no seu blog que eran os obreiros. Boa pregunta. Os obreiros xa non existen. Agora querendo liquidalos chámanos «operarios». A ruptura da conciencia de clase parece que funciona. Reducidos á mínima expresión e obrigados (ou iso parece) ao «sálvese quen poida» é quizais o momento de tomar conciencia do momento histórico que nos tocou vivir. Parece que o capitalismo gañou a partida. Ten a masa social de xeonllos esperando o tiro de graza que alivie do seu sufrimento. Non parece haber alternativa. Pero a que había realmente fracasou? O fracasamos nós. Un ser humano que parece que é egoísta por natureza. Creo que non. Espero que non. O diñeiro non o é todo neste mundo ou polo menos iso creo eu. As folgas nos asteleiros son quizais a punta dun iceberg que espero que nos faga abrir os ollos e que poidamos dunha vez por todas mudar este sistema que nos está deshumanizando. E coma unha vez dixo ese grande home chamado Castelao, pai da patria galega, «DENANTES MORTOS QUE ESCRAVOS». A revolución aínda é posíbel. Fagámola.